Anja (34 jaar):
Ik had al een aantal jaren last van pijnklachten. In mijn rug, in mijn handen, in mijn schouders, in mijn knieën. Soms meer, soms minder, maar altijd aanwezig. Onderzoeken wezen niets uit. Ook was ik altijd moe. Ik kon steeds minder aan, terwijl ik een druk leven heb met kleine kinderen, een baan en een huishouden dat ik moet zien te runnen. Van hobby’s kwam het al een tijdje niet meer. Mijn man heeft een drukke baan, dus die wilde ik niet opzadelen met mijn problemen. Ik heb een periode geoefend bij de fysiofitness, maar dit was veel te zwaar. De klachten werden alleen maar erger.
Bij ErgoAnders heb ik door het doen van praktische activiteiten ontdekt dat ik eigenlijk heel perfectionistisch ben. Alles moet voor mij voor de volle 100%, met volle kracht vooruit! Ik weet nu dat het continu stellen van hoge eisen aan mezelf en mijn omgeving maakte dat ik mezelf al heel lang uitputte. Ik ben bij ErgoAnders met mijn neus op de feiten gedrukt; zo kon het niet langer doorgaan. Ik heb geleerd om met wat minder genoegen te nemen, niet alles hoeft perfect. Ik voel nu beter aan mijn lichaam wanneer het genoeg is, kan lichaamssignalen beter herkennen en erkennen. Ik stop eerder met activiteiten, wissel lichamelijke activiteiten meer af met mentale en voer mijn dagelijkse activiteiten op een meer ontspannen manier uit. Stapsgewijs heb ik mijn hoeveelheid activiteiten weer uitgebreid. Ik merk dat ik steeds wat sterker wordt, zowel lichamelijk als mentaal.
Het is voor mij duidelijk geworden wat ik nu echt belangrijk vind in het leven. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om wat minder uren te gaan werken, zodat ik ook nog energie overhoud voor leuke dingen, zoals creatief bezig zijn en een spelletje doen met mijn kinderen. Mijn man helpt me nu wat meer in het huishouden, ook hij draagt zijn steentje bij; we moeten het samen doen.
Rachid (19 jaar):
Na een auto-ongeluk heb ik een whiplash opgelopen. Ik dacht eerst dat het wel meeviel, en na een weekje rust ben ik gewoon weer verdergegaan met mijn studie facilitaire dienstverlening; de tentamens wachtten. Maar de klachten werden steeds erger. Ik kon me steeds minder goed concentreren, had veel last van nek- en hoofdpijn en was erg gevoelig voor licht en geluid. Hierdoor kon ik mijn studie niet meer goed volhouden, moest ik mijn bijbaantje opzeggen, kon ik niet meer lang met mijn vrienden uitgaan en ook voetballen lukte niet meer.
Bij ErgoAnders heb ik geleerd om meer afwisseling in mijn studiewerkzaamheden aan te brengen en leerde ik mijn schouders en nek meer te ontspannen tijdens dagelijkse activiteiten, met name het computerwerk. Hierdoor namen mijn hoofd- en nekpijn langzaam af. Verder kreeg ik veel praktische tips hoe ik beter met mijn prikkelgevoeligheid en concentratieproblemen om kon gaan. Stapsgewijs kreeg ik weer meer vertrouwen, kon ik mijn activiteitenniveau weer opbouwen en kon ik de dingen die ik graag wilde, weer doen. Soms weliswaar op een andere manier dan ik gewend was, maar toch. Laatst ben ik lekker tot diep in de nacht wezen stappen met mijn vrienden. Helaas was ik de volgende dag wel helemaal kapot. Maar niet meer van mijn klachten, ha, ha!
Hans (52 jaar):
Ik heb altijd hard gewerkt als installateur en ik weet eigenlijk niet anders dan dat ik pijn in mijn rug heb. Ik ben hiervoor vaak bij de huisarts geweest en naast medicijnen heb ik meerdere periodes fysiotherapie gehad. Daar kreeg ik vooral massage. Dat hielp dan wel eventjes, maar later werden de klachten toch weer erger. Ik ben in mijn gezin kostwinner, maar zit nu al een tijd lang in de W.A.O.. Hoewel het geen vetpot is, lukt het ons net om rond te komen. Door mijn klachten kwam ik alleen tot steeds minder; ik werd steeds minder actief. Ik werd ook steeds voorzichtiger met het belasten van mijn rug, uit angst dat ik iets stuk zou maken. Ik werd somberder en somberder, steeds prikkelbaarder en op het laatst kwam ik bijna de deur niet meer uit. Dit alles had ook zijn weerslag op mijn vrouw en mijn gezin.
Bij ErgoAnders heb ik door het doen van allerlei alledaagse activiteiten zoals een kast opruimen, tuinieren (met mijn vingers in de grond!) en buiten fietsen ontdekt dat ik meer kan dan ik dacht. Ik heb geleerd hoe ik mijn rug optimaal kan gebruiken tijdens activiteiten en heb door de successen die ik hiermee boek meer zelfvertrouwen gekregen. Ik heb weer meer plezier in bewegen, mijn angst om mijn rug te belasten ben ik nu grotendeels kwijt. Ik kom weer onder de mensen! En mijn werk? Ik heb om een herkeuring gevraagd om te kijken welk werk ik met mijn mogelijkheden nog wel kan doen. Ook hierover krijg ik van ErgoAnders nuttige tips en adviezen.
Astrid (42 jaar):
Ik had een tumor in mijn linkerborst. Hiervoor heb ik een operatie ondergaan, bestraling gehad en verschillende chemokuren gevolgd. Ik ben genezen verklaard, en wilde de oude draad van het leven van voor de kanker weer oppakken. Ik werk als directiesecretaresse en heb een rijk gevuld sociaal leven. Al snel bleek dat dit niet meer zo ging als ik verwacht had. Ik was moe, futloos, had pijn in mijn arm, kon me moeilijk concentreren en vroeg me af waarvoor ik het allemaal eigenlijk deed. Hier baalde ik van, want dit kende ik niet van mezelf. Ik was altijd energiek en zat altijd vol ideeën. Nu was ik blij dat de dag er weer op zat.
Bij ErgoAnders hebben we uitgezocht hoe vermoeidheid na kanker werkt. Dit gaf me een hoop inzicht. Ik ben bezig geweest met mijn dagindeling (hoe kan ik met minder energie toch dingen doen), ik heb ontdekt wat mijn patronen zijn in het uitvoeren van activiteiten (zo ging ik altijd maar door en deed ik dingen vaak met onnodig veel kracht), kreeg ik praktische tips hoe ik beter kon omgaan met mijn concentratie en geheugenproblemen en ben ik bezig geweest met wat ik nu echt waardevol vind om te doen; wat geeft mij energie? Door concreet dingen te gaan doen en hier feedback over te krijgen, hoe confronterend ook, heb ik een hoop over mezelf geleerd. Hoewel ik nog steeds moe ben, ben ik wel energieker. Ik heb weer meer plezier in het leven en kijk ik met een andere blik naar de toekomst!
